Zgodnie z kodeksem karnym odpowiedzialności karnej podlega ten, kto popełnił czyn zabroniony pod groźbą kary przez ustawę obowiązującą w czasie jego popełnienia. Czyn ten jednocześnie jest zawiniony i jego społeczna szkodliwość jest wyższa niż znikoma.

Odpowiedzialność karna lekarzy – kiedy ma miejsce? 

Wielu czytelników niezwiązanych zawodowo z interpretacją prawa może mieć spory problem ze zrozumieniem treści tego przepisu. Jeżeli rozłożymy go na części okaże się, że nie jest to aż tak skomplikowane.

  • Po pierwsze żeby odpowiadać karnie za swój czyn (określone działanie lub zaniechanie działania, mimo obowiązku podjęcia określonej czynności) musimy dokonać czegoś zakazanego przez ustawę (np. uderzenia kogoś ale nie w obronie własnej). Zakaz ustawowy musi obowiązywać w czasie jego popełnienia. Jeszcze do niedawna jazda pod wpływem alkoholu była przestępstwem ale obecnie w zdecydowanej większości przypadków jest klasyfikowane jedynie jako wykroczenie.
  • Po drugie wina w popełnieniu przestępstwa nie może podlegać wątpliwości. Jeżeli uszkodzimy kogoś mienie w trakcie ataku epilepsji nie możemy odpowiadać karnie za czyn niezależny od naszej woli.
  • Ostatnią kwestią jest społeczna szkodliwość czynu, która musi być wyższa niż znikoma. Rzucenie w kogoś sporym kamieniem będzie traktowane jako przestępstwo, ale społeczna szkodliwość czynu polegającego na ciśnięciu w kogoś ziarenkiem maku, powinna uchronić nas od odpowiedzialności karnej.

Za co prokurator może postawić lekarza w stan oskarżenia?

Współczesne prawo karne nie zna typów przestępstw, które miałyby specjalne zastosowanie w tzw. sprawach medycznych, dlatego znajdują tu zastosowanie normy stosowane w szerszym zakresie. Odpowiedzialność karna lekarzy może się aktualizować przy następujących przestępstwach:

  • nieumyślne spowodowanie śmierci człowieka (art. 155 k.k.),
  • nieumyślne spowodowanie „ciężkiego uszczerbku na zdrowiu w postaci:
  • pozbawienia człowieka wzroku, słuchu, mowy, zdolności do płodzenia (art. 156 § 1 k.k.),
  • innego ciężkiego kalectwa, ciężkiej choroby nieuleczalnej lub długotrwałej, choroby realnie zagrażającej życiu, trwałej choroby psychicznej, całkowitej lub znacznej trwałej niezdolności do pracy w zawodzie lub trwałego, istotnego zeszpecenia lub zniekształcenia ciała (art. 156 § 2 k.k.),
  • nieumyślne spowodowanie naruszenia czynności narządu ciała lub rozstroju zdrowia innego, niż określone w art.156 (art.157 § 3 k.k.),
  • nieumyślne narażenie człowieka na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu (art.160 § 3 k.k.),
  • nieudzielnie pomocy osobie znajdującej się w położeniu grożącym bezpośrednim niebezpieczeństwem utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu (art.162 § 1 k.k.),
  • wykonanie zabiegu leczniczego bez zgody pacjenta (art.192 § 1 k.k.).

Każde nieudzielenie pomocy to przestępstwo?

Nieudzielanie pomocy pacjentowi może stanowić przestępstwo wyłącznie w przypadkach, gdy osoba wykonująca zawód medyczny miała obowiązek jego udzielenia. Okolicznością o fundamentalnym znaczeniu dla ustalenia podstaw odpowiedzialności lekarza za nieudzielanie świadczenia zdrowotnego jest stwierdzenie, czy w konkretnym przypadku osoba wykonująca zawód medyczny była, czy też nie była tzw. gwarantem bezpieczeństwa osoby zagrożonej w zakresie jej zdrowia i życia.

Kto może być gwarantem bezpieczeństwa?

Osoba wykonująca zawód medyczny jest gwarantem jedynie wtedy, gdy konkretna osoba w stosunku do konkretnego pacjenta znajduje się w szczególnej relacji prawnej. W związku z wykonywanym zawodem medycznym w ramach zatrudnienia (pracowniczego lub niepracowniczego) w podmiocie leczniczym lub też w ramach cywilnoprawnej umowy z pacjentem, osoba ta jest zobowiązana do świadczenia usług zdrowotnych pacjentom tego podmiotu leczniczego. Świadczenie to udzielane jest w ramach i zakresie wyznaczonym mu przez kierownictwo tego zakładu. Zatem w takich ramach i w takim zakresie staje się ona wobec tych pacjentów gwarantem, na której ciąży szczególny obowiązek prawny zapobiegania niekorzystnym skutkom zdrowotnym. Gdy taka relacja między osobą wykonującą zawód medyczny a pacjentem nie zachodzi, nie staje się ona gwarantem nienastąpienia tych skutków. Odpowiedzialność karna lekarza w takim przypadku może mieć jedynie podstawę w art.162 k.k. i pozostawać w przedmiotowych ramach przezeń zakreślonych.

Omówmy to na przykładzie

Lekarz dermatolog, spędzający urlop na plaży wraz z czwórką małoletnich dzieci nie ma obowiązku udzielenia pomocy osobie z rozległym krwotokiem związanym ze złamaniem otwartym kości piszczelowej. Po pierwsze lekarz ten nie wykonuje w danej chwili obowiązków zawodowych. Po drugie ma szczególny obowiązek opieki nad własnymi dziećmi, których w danym otoczeniu nie powinien spuszczać z oka. Wreszcie, po trzecie nie posiada odpowiednich narzędzi i środków do skutecznej reakcji na zaistniałe zdarzenie. W tej sytuacji powinna zostać wezwana karetka, a pierwszej pomocy powinny udzielić służby obecne na plaży, do których obowiązków należy zapewnienie bezpieczeństwa (ratownicy lub Policja).

Na podstawie art. 2 k.k. odpowiedzialności karnej za przestępstwo skutkowe podlega ten tylko, na kim ciążył prawny, szczególny obowiązek zapobiegania skutkom. Podstawowe znaczenie wiec ma tu precyzyjne określenie prawnych źródeł takiego obowiązku, gdyż od tego zależy prawnokarna odpowiedzialność lekarza.

 

Odpowiedzialność osób nieposiadających prawa wykonywania zawodu lekarza lub innego tytułu upoważniającego do udzielenia świadczeń zdrowotnych.

Odpowiedzialność karna lekarzy i innych pracowników służby zdrowia została również poruszona w art. 58 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty. Zgodnie z nim osoba, która bez uprawnień udziela świadczeń zdrowotnych polegających na rozpoznawaniu chorób oraz ich leczeniu, ponosi odpowiedzialność karną. Powyższe przepisy dotyczą osoby:

  • nieposiadającej tytułu lekarza,
  • paramedyka,
  • osoby która legitymuje się posiadaniem dyplomu lekarza, ale jakiegokolwiek powodu nie uzyskała prawa wykonywania zawodu,
  • osoba która utraciła prawo wykonywania zawodu,
  • osoba której prawo wykonywania zawodu zostało zawieszone.

Przepis ten nie powinien być stosowany do lekarzy który nie mając określonej specjalizacji, podejmują się czynności zastrzeżonej przez ustawę tylko dla lekarzy posiadających daną specjalizację. Taką sytuację winno się uważać za przekroczenie uprawnień skutkujących odpowiedzialnością zawodową. Fakt obowiązkowej przynależności tych osób do izb lekarskich umożliwia ich ukaranie na tej drodze. Taką samą sytuację będziemy mieć, gdy lekarz posiadający prawo wykonywania zawodu, prowadzi indywidualną praktykę lekarską bez wymaganego zezwolenia czy rejestracji.

Napisz do nas!

Jeżeli któraś z poruszanych przez nas kwestii jest dla Ciebie niejasna, nie wahaj się skorzystać z formularza kontaktowego lub innej formy kontaktu z nami. Chętnie odpowiemy na wszystkie pytania, a w razie konieczności poruszymy interesujący Cię temat w kolejnym wpisie na naszym blogu. Zapraszamy również do wpisu o odpowiedzialności cywilnej lekarzy, który ostatnio ukazał się na naszym blogu, kliknij tutaj.

Kancelaria Adwokacka Urban w Rzeszowie specjalizuje się w zakresie reprezentowania Klientów przed sądowym postępowaniem karnym, postępowaniem cywilnym, komisją dyscyplinarną, Wojewódzką Komisją ds. Orzekania oraz sądowego uzyskiwania odszkodowań związanych ze szkodą powstałą w wyniku błędów lekarskich polegających na nieumyślnym działaniu lub zaniechaniu lekarzy i innych przedstawicieli zawodów medycznych powodujące szkodę u pacjenta. Wypełnij formularz i skontaktuj się z nami.

#AdwokatRzeszów #UrbanLaw

autor: aplikant adwokacki Jakub UrbanKancelaria Adwokacka Urban w Rzeszowie

Kontakt

Kancelaria Adwokacka Urban

ul. Podwisłocze 27/1
35-309 Rzeszów

sekretariat@kancelariaurban.com
+48 884 888 536

adw. Ewelina Urban
ewelina.urban@kancelariaurban.com
+48 607 431 840

NIP 792 220 86 81
nr konta Bank Pekao
85 1950 0001 20060044 3169 0001

adw. Jakub Urban
jakub.urban@kancelariaurban.com
+48 603 266 586

NIP 818 168 08 75
nr konta ING Bank Śląski
08 1050 1562 1000 0097 1827 9087

poniedziałek-piątek, 8-16
Opisz nam swoją sytuację lub umów się na spotkanie.

Współadministratorami podanych w korespondencji danych osobowych są Kancelaria Adwokacka Adwokat Ewelina Urban i Kancelaria Adwokacka Adwokat Jakub Urban i z siedzibą przy ul. Podwisłocze 27/1 w Rzeszowie. Podanie danych i wysłanie formularza (lub poczty elektronicznej) jest równoznaczne z wyrażeniem zgody na kontakt w celu przedstawienia oferty produktów i usług Współadministratorów. Więcej informacji na temat przetwarzania może Pani/Pan znaleźć w Polityce prywatności