Czym jest umowa użytkowania? Jak powinna wyglądać umowa użytkowania? Gzie znajduje się regulacja prawa dotycząca użytkowania? Jakie możemy wyróżnić funkcje użytkowania? Co różni użytkowanie od dzierżawy? Odpowiedzi na te oraz inne pytania można znaleźć w niniejszym artykule, który poświęcony jest umowie użytkowania.
Prawa rzeczowe dają szeroki zakres uprawnień w odniesieniu do konkretnej rzeczy, ale mają słabszy charakter od prawa własności. Wśród praw rzeczowych kodeks cywilny wyróżnia służebność, zastaw, hipotekę, spółdzielcze prawo do lokalu oraz użytkowanie. Użytkowanie jest prawem majątkowym i samoistnym. Użytkowanie umożliwia korzystanie z rzeczy należącej do cudzej osoby w całości lub z ograniczonym dostępem.
Użytkowanie daje uprawnionemu władztwo nad daną rzeczą. Możemy wyróżnić dwie odmiany użytkowania – opierające się na kryterium podmiotowym (np. użytkowanie przez osoby fizyczne) oraz na kryterium źródła regulacji (użytkowanie kodeksowe i pozakodeksowe).
Możemy wyróżnić dwie funkcje użytkowania. Pierwsza z nich ma charakter tradycyjny. Jest to tzw. alimentacyjna funkcja użytkowania. Polega ona na zapewnieniu uprawnionemu środków utrzymania. Jest ona realizowana przede wszystkim w sytuacji, gdy użytkowanie zostaje ustanowione w ramach umowy dożywocia.
Druga funkcja została wykreowana w dobie gospodarki socjalistycznej. Określa się ją mianem tzw. funkcji produkcyjnej. Polega ona na wykorzystywaniu prawa użytkowania jako podstawy wytwórczości, przede wszystkim w zakresie produkcji rolnej w celu osiągnięcia zysków.
Użytkowanie jest prawem niezbywalnym. Oznacza to, że użytkownik nie może przenieść tego prawa na osobę trzecią. Użytkownik może oddać jednak przedmiot użytkowania w najem, dzierżawę lub użyczenie.
Użytkowanie przez polskiego ustawodawcę zostało określone w art. 252 k.c., zgodnie z którym:
„Rzecz można obciążyć prawem do jej używania i do pobierania jej pożytków (użytkowanie).”
Użytkowanie konkretnej rzeczy nie oznacza, że jest się jej właścicielem. Ustanowienie użytkowania na określonym prawie umożliwia jedynie korzystanie z tego prawa. Na podstawie użytkowania nie nabywa się prawa do konkretnej rzeczy.
Regulacja kodeksu cywilnego określa treść użytkowania poprzez połączenie koniunkcją dwóch uprawnień – uprawnienia do używania rzeczy oraz uprawnienia do pobierania jej pożytków. Co ważne użytkowanie nie ustanawia się jedynie na rzeczach przynoszących pożytki naturalne. Użytkowanie można ustanowić także na rzeczach nieprodukcyjnych (np. pojazd mechaniczny lub lokal).
Użytkowanie odbywa się na podstawie umowy użytkowania. Jest ona zawierana przez właściciela konkretnej rzeczy i użytkownika. Co ważne, przepisy kodeksu cywilnego nie regulują formy umowy użytkowania. Do ważności umowy użytkowania konieczne jest złożenie oświadczeń woli przez obie strony tego stosunku prawnego. Użytkownikiem może być zarówno osoba fizyczna, jak i prawna oraz jednostka organizacyjna wyposażona w zdolność prawną oraz zdolność do czynności prawnych.
Użytkowanie może odnosić się zarówno do całej rzeczy jak i do jej oznaczonej części. Oznaczenie zakresu użytkowania powinno zostać określone w łączącej strony umowie. Jeżeli na etapie zawierania omowy nie oznaczono zakresu użytkowania można dokonać tego w terminie późniejszym. W tym celu strony mogą zawrzeć umowę dodatkową.
Wiele osób myli pojęcia użytkowania z dzierżawą. Warto podkreślić, że są to dwa odmienne pojęcia. Na podstawie dzierżawy każda ze stron może pobierać konkretne pożytki z wiążącej ich umowy. Przykładowo, osoba wydzierżawiająca może pobierać czynsz, natomiast dzierżawca może korzystać z danego przedmiotu w sposób przynoszący dochody.
Zasadniczą różnicą, która oddziela te dwie instytucje jest nieczerpanie przez właściciela przedmiotu użyczenia oraz użytkownika korzyści finansowych z tego tytułu. Podstawowym obowiązkiem osoby, na rzecz której dokonano użyczenia jest obowiązek dbania o określoną rzecz.
Każda dobrze sporządzona umowa może zmniejszyć ryzyko negatywnych konsekwencji. Dlatego zawsze dobry rozwiązaniem jest skorzystanie z pomocy profesjonalisty.
Kancelaria Adwokacka Urban z Rzeszowa Adwokat Jakub Urban i Adwokat Ewelina Urban zapewnia swoim klientom najwyższy poziom prowadzenia spraw. Zapewnia pełny profesjonalizm i niezwykle rzetelne podejście do podejmowanych tematów. Adwokat Jakub Urban i Adwokat Ewelina Urban charakteryzują się szeroką wiedzą, dużym doświadczeniem i tym, co często jest najważniejsze w pracy adwokackiej – skutecznością.
Kancelarię Adwokacką Urban tworzą Adwokat Jakub Urban i Adwokat Ewelina Urban, którzy posiadają duże doświadczenie i wiedzę z zakresu m.in. prawa rzeczowego oraz powiązanych z nim umów.
Jeżeli jesteś zainteresowany pomocą ze strony Zespołu Kancelarii Urban w Rzeszowie, skontaktuj się z nami zadzwoń – 884 888 536 lub napisz: sekretariat@kancelariaurban.com i umów się na konsultacje.
Nie jesteś z Rzeszowa? Nic straconego! Adwokat Ewelina Urban oraz Adwokat Jakub Urban świadczą usługi również online. Możesz skorzystać z naszej pomocy prawnej również przez Internet lub przez telefon.
Powyższy artykuł ma jedynie charakter informacyjny i ogólny, w związku z czym nie stanowi porady ani opinii prawnej.
Więcej artykułów można znaleźć w tym miejscu:
autor: Małgorzata Cwynar z Kancelarii Adwokackiej Urban w Rzeszowie
